تعیین رابطه بین عدالت و پویایی آموزشی با بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده

زمینه: اخلاق آموزشی مناسب اساتید در برخورد با دانشجویان، موجب نگرش مثبت آنها به موقعیت آموزشی به لحاظ عادلانه بودن و پیشرفت گرا بودن می شود. هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین عدالت آموزشی، و پویایی آموزشی با بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده مبتنی بر واسطه گری صبر آموزشی بوده است. روش: روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری مشتمل برتمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات(94-1393) به تعداد 1950 نفر بوده است. شیوه نمونه گیری، طبقه ای متناسب با حجم بوده که تعداد 321 نفر به طور تصادفی برای تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق چهار پرسشنامه بوده است: پرسشنامه محقق ساخته عدالت آموزشی، پرسشنامه محقق ساخته پویایی آموزشی، پرسشنامه صبر آموزشی و پرسشنامه محقق ساخته بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده. با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و مدل معادله ساختاری، داده ها، تجزیه و تحلیل شده اند. یافته ها: به طورکلی نتایج تحقیق نشان داد، بین عدالت آموزشی (توزیعی، تبادلی، رویه ای و اطلاعانی) و پویایی آموزشی (فنّاوری آموزشی و شیوه های یادگیری) و بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده، در سطح 05/0 p<رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. صبر آموزشی، رابطه بین عدالت آموزشی و پویایی آموزشی را با بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده، در سطح 05/0 p< میانجی گری می کند. همچنین، براساس یافته های تحقیق، مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بوده است. نتیجه گیری: رفتار عادلانه اساتید در خصوص اجرای قوانین و مقرارت آموزشی، داشتن ارتباط و تعامل برابر و یکسان، ارائه دانش و اطلاعات علمی به صورت یکسان به همه دانشجویان در روحیه و انگیزه یادگیری دانشجویان تأثیر به سزایی دارد.